Vitamine E (alfa-tocoferol) speelt een belangrijke rol bij de omzetting van energie in de spieren en bevordert de vorming en het functioneren van rode bloedcellen. Maar vooral staat deze in vet oplosbare vitamine bekend als antioxidant: ze biedt bescherming tegen schadelijke stoffen die de lichaamscellen kunnen beschadigen.
Vitamine E zit onder andere in zonnebloemolie, halvarine, margarine, graanproducten, noten, zaden, groenten en fruit. Een tekort aan vitamine E komt volgens het Voedingscentrum nauwelijks voor, hoewel een aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor deze vitamine niet meer wordt gebruikt. In de jaren negentig van de vorige eeuw nog wel: het toenmalige ministerie voor Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur zette de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid toen nog op tien milligram. Dat komt overeen met bijvoorbeeld 50 gram pinda’s.
Wat er verder ook van zij: als toevoeging voor cosmetica geldt vitamine E juist vanwege de antioxidant werking als een anti-ouderdomsmiddel, maar wordt het ook gebruikt tegen brandwonden en atopische huidklachten. Wetenschappelijke onderbouwing hiervoor vinden we onder andere in een in 2015 te Zuid-Korea uitgevoerde grootschalig onderzoek, datzelfde jaar gepubliceerd in het Korean Journal of Internal Medicine (1).
Behalve gedocumenteerd bewijs voor de ondersteunende functie van vitamine E voor de lever en een scala aan ziektes, bevestigt het onderzoek dat vitamine E een duidelijke en sterke anti-oxidatieve functie heeft. Met andere woorden: vitamine E beschermt en verjongt:
‘Vitamine E is het meest krachtige en alom meest aanwezige anti-oxidatieve middel in vivo.’ (2)
Dit soort stellingen zijn eigenlijk niet meer dan een herbevestiging van ruim gedocumenteerd onderzoek sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw (3). Daaruit bleek dat vitamine E ook zon-beschermend werkt, een these die in 2016 nog maar eens wetenschappelijk werd bevestigd.(4)
Alfa-tocoferol toegepast op de huid, die het in de menselijke huid aanwezige niveau van toceferol daar overstijgt, zet aan tot de productie van PGE2 en vervolgens tot de aanmaak van stikstofoxide. Dit stikstofoxide countert de door de Uv-straling geïnduceerde lipide-peroxidatiet - oftewel - "de afbraak van beschadigde cellen in de vetten van de huid (lipide-peroxidatie) wordt vertraagd en tegengegaan."
Het hoeft bijgevolg niet te verbazen dat naast al die andere toegepaste producten zoals Q10 en hyaluron-zuur, vitamine E een oerdegelijke basis blijft voor huidproducten. De werking en weldadig effect ervan is al meerdere decennia bewezen, zowel bij toepassing van buitenaf als van binnenuit. Laatstgenoemde is misschien bijna zo effectief als het smeren van een crème: met de vitamine E soft-gels bijvoorbeeld, profiteert u van alle mogelijke positieve effecten op huid én andere belangrijke organen.
| Bronnen: 1. Etsuo Niki, ‘Evidence for beneficial effects of vitamin E’, in: The Korean Journal of Internal Medicine, 2015 Sep; 30(5): 571–579. 2. Ibid.: ‘Vitamin E is the most abundant and potent radical-scavenging antioxidant in vivo.’ 3.Bijvoorbeeld de studie van de gelijknamige onderzoeker: Terao K, Niki E., ‘Damage to biological tissues induced by radical initiator 2,2’-azobis(2-amidinopropane) dihydrochloride and its inhibition by chain-breaking antioxidants’. in: J Free Radic Biol Med., 1986;2:193–201. 4. M.A. Keen, I. Hassan, ‘Vitamin E in dermatology’, in: The Indian Dermatol Online Journal, 2016 Jul-Aug; 7(4): 311–315. |