Het is wellicht genoegzaam bekend dat uit de fraai-gele Teunisbloem (Oenothera) - een plant die haar oorsprong kent in Noord-Amerika - ondertussen een bijzonder populair supplement wordt vervaardigd: teunisbloemolie.
In verschillende soorten en maten, en verkrijgbaar bij diverse aanbieders, wordt de olie meestal aangeboden in de vorm van tabletten, oliedruppels, zuiver vloeibare vorm of - al dan niet biologische - softgels. Cruciale stofjes waar het in deze supplementen om draait zijn de uit de Teunisbloem geëxtraheerde vetstoffen GLA en ALA (gammalinoleenzuur en alfalinoleenzuur). Beide zijn onverzadigde omega-6 vetzuren die weinig in de voeding voorkomen. In tegenstelling tot andere plantaardige oliën komen ze veel geconcentreerder voor in de teunisbloem, en aangeraden voor met name de elasticiteit van de huid. Teunisbloemolie zorgt ervoor dat de huid de juiste en belangrijke voedingsstoffen binnenkrijgt, waardoor de elasticiteit van de huid verhoogd wordt en de talgproductie gestimuleerd. Bovendien hydrateert deze olie de huid uitstekend.
Behalve het klassieke insmeren op de huid, kan de olie ook via orale inname huidversterkend werken. Bijkomend voordeel daarvan is dat het GLA en ALA ook een resem andere positieve effecten teweegbrengt, zoals van onverzadigde omega-6 vetzuren verwacht mag worden. Het middel wordt ingezet bij homeopathische behandeling van menopauze en menstruele klachten, voorkomen van gewichtstoename, gezondheid van gewrichten, heeft een ontstekingsremmende werking, remt onnodige aggregatie van bloedplaatjes en helpt atherosclerose tegen te gaan. Bovendien remmen de vrije radicalen erin de vorming van kankercellen.
Voor uitwendig gebruik/huidproblemen kan je de olie zuiver en onverdund op de huid aanbrengen, met eventueel een hogere dosis op bepaalde plekken van roodheid, jeuk en dergelijke. Ook hier geldt, zoals wel vaker in het domein van de supplementen, dat GLA/ALA slechts zeer beperkt door het lichaam wordt aangemaakt en dus vooral uit voeding moeten worden gehaald. Zonnebloem- en olijfolie, en vooral walnoten, zijn dan de meest bekende leveranciers, maar in mindere mate dan teunisbloem. Wilt u van de versterkende eigenschappen profiteren, is suppletie een goede optie aangezien ook door ouderdom de aanmaak van dit soort vetten in de lever afnemen.
Als we tot slot even zoeken in de bijzonder talrijke wetenschappelijke artikelen over dit onderwerp, komen we al snel tot de conclusie dat er een sterke indicatie is voor de gezondheidsclaims met betrekking tot GLA/ALA. Uitwendig gebruik op de huid is sowieso geschikt voor ieder naar eigen behoefte.
Wat betreft orale inname moeten we eraan herinneren dat, net zoals bij bijvoorbeeld aminozuren, er nog geen vaststaande aanbevolen dagelijkse hoeveelheden beschikbaar zijn voor dit soort vetzuren. Een wetenschappelijk artikel uit 2013 wijdt een hoofdstukje aan ‘diet recommendations’ voor linoleenzuur, en komt daarbij - onder enig voorbehoud – uit op het volgende:
' (…) de adequate inname voedingsnormen (AI’s) voor linolzuur stelt de adequate inname (AI's) voor vrouwen en mannen in de leeftijd van 19 tot 50 jaar op respectievelijk 12 g/d en 17 g/d. De AI is gebaseerd op geschatte mediane inname van gezonde individuen in de Amerikaanse bevolking. Deze hoeveelheden worden gewijzigd naar respectievelijk 11 g/d en 14 g/d voor vrouwen en mannen tussen 51 en 70 jaar.’
Deze conclusies in acht genomen, kunt u veilig gebruik maken van de op de markt aangeboden teunisbloemolie supplementen. Als u denkt baat te hebben bij één van de genoemde voordelen van deze oliesupplementen, houdt u zich dan aan de in de bijsluiter vermelde doseringen.
🌼 Probeer onze Teunisbloemolie Softgels (100 stuks) > >